Iedere voetballer is wel eens een flinke nederlaag aangelopen. Je kent die wedstrijden wel; Alles zit tegen, geen enkele actie lukt en elke tegenaanval is een doelpunt. Je hoort je trainer continue schreeuwen vanaf de zijkant en je weet nu al dat de eerstvolgende training een hele pittige training wordt. Het is echter niet altijd even slim om als trainer of club zijnde je spelers op de volgende manieren te straffen:

1. Een straftraining Straftrainingen werken eerder demotiverend, dan motiverend. Niemand heeft er zin in en iedereen weet dat er een dramatische pot is gespeeld. Het heeft dan weinig om de spelers te straffen door ze de hele training rondjes te laten rennen in de regen. 2. Een preek van een uur Iedere speler heeft wel eens zo'n soortgelijke preek meegemaakt. Terwijl de trainer als een gek aan het schreeuwen is, ben jij voornamelijk met je gedachte bij je schoolexamen of je vriendin. Een trainer kan beter persoonlijke gesprekken met de spelers voeren, dan als een gek staan schreeuwen in een kleedkamer. 3. Met spullen gooien Sommige trainers uiten hun agressie op bidons, tassen of een willekeurige WC-deur. Het is niet bepaald motiverend voor de spelers om een trainer te zien die totaal zijn zelfcontrole kwijt is. Spelers zullen hier achteraf namelijk alleen maar om kunnen lachen. 4. Na twee nederlagen het basiselftal veranderen Het heeft weinig zin om je spelers slechts twee of drie wedstrijden de kans te geven zichzelf te bewijzen. Sommige spelers komen pas op dreef na drie of vier wedstrijden. Hoe dramatisch sommige spelers ook spelen, je moet ze altijd meerdere wedstrijden de kans geven om zichzelf te laten ontwikkelen in het basiselftal. 5. Salaris/premies inhouden Dit soort acties gebeuren vootnamelijk bij clubs die hun spelers zwart uitbetalen. De voorzitter of geldschieter wilt hun spelers niet uitbetalen omdat ze een dramatische pot hebben gespeeld. Dit werkt echter alleen maar demotiverend voor de spelers en hiermee maak je de situatie alleen nog maar erger.